الگوی پیشرفت دیگران باشیم نه مایه عبرت

پایگاه شناختی مبسوط، پس از فروپاشی شوروی و اعلام استقلال اوکراین در سال 1991، قدرت نظامی و توانایی های هسته‌ای آن در کشوری خارج از سیطره قدرت های جهانی، موجب مورد توجه قرار گرفتن اوکراین در عرصه جهانی شد. در شرایطی که قدرت نظامی و هسته ای اوکراین در حد اعلایی بود، مشکلات اقتصادی فشار حداکثری بر آنها وارد می ساخت. در چنین شرایطی، قدرت های غربی و امریکا، با همکاری روسیه، فاز جدیدی را در پیش روی آنها قرار دادند و در سال 1994، تفاهم نامه ای را در بوداپست مجارستان بر این کشور تحمیل کردند. بر اساس آن، قدرت نظامی و هسته ای اوکراین که می توانست برگ برنده او در منازعات بین المللی باشد، تقدیم قدرتها شد و چیزی که به دست آورد، یک ادعا بود، آن هم ضمانت امنیت اوکراین توسط اتحادیه اروپا، امریکا و روسیه... .

* طعمه‌ای برای حکومت های نوپا

قرار گرفتن اوکراین در شاهراه غرب به شرق، موجب شد که قدرتهای مذکور، دنبال سهم خواهی بروند و هر کدام نقشه‌ای درباره آن در ذهن پروراند. انقلاب نارنجی، پیش دستی غرب بر شرق بود که بر اساس آن توانست نفوذ خود را در این شاهراه تقویت کند؛ هرچند منجر به رشد منفی اقتصاد نوپای اوکراین شد؛ ولی غرب گرایان را در این مسیر راضی نگاه می داشت. البته برای این کار عوامل تشویقی دیگری نیز مطرح بود؛ عضویت در ناتو... . رویایی طمع برانگیز برای اوکراین و خطرناک برای شرق.

شبیه همین بلایی که با اعتماد در مذاکرات هسته ای به غرب بر سر انقلاب نارنجی اوکراین  آمد در لیبی و عراق نیز اتفاق افتاد که به پشیمانی لیبی و عراق منجر شد و درنهایت با عدم پایبندی و نقض توافقات آمریکا ختم شد. بد عهدی در غرب، نه تنها عیب به شمار نمی آید، بلکه بر اساس نظام لیبرالی، بر حسب شرایط، البته با قاعده نانوشته، به نفع جریان استکبار امری منطقی و گریزناپذیر جلوه می‌کند. با تورق تاریخ، بسیار ساده می توان به این نتیجه رسید که هرکس در گوشه‌ای از دنیا به آمریکا اعتماد و به وعده هایش دل خوش کرد، الان پشیمان است ولی کمتر دنیادوستی از آن عبرت می گیرد.

در هفته های اخیر اتفاقاتی در اوکراین حاکم شد که همگان را نسبت به خطاهایی که این دولت نوپا در پیش روی خود قرار داد، آگاه ساخت که منجر به قربانی شدن یک کشور قدرتمند نظامی و هسته ای گردید.

* حاکمیت فرهنگی نانوشته نسبت به حکومت های نوپا/ گویا درس عبرتی در کار نیست

محور شدن در حکومت‌های استکباری، فرهنگی نانوشته، ولی مجرب در جهان امروز است که کمتر مواردی از آن نجات یافته اند، ولی گویا قرار نیست قربانیان زیاد آن درس عبرت دیگران قرار گیرند.

در سال 88 مثل انقلاب رنگی اوکراین توسط فتنه گران و غرب‌زده‌های وطن فروش در ایران در حال رقم خوردن بود که با هوشیاری حکیمانه امام خامنه‌ای و مدیریت الهی ایشان و بصیرت مردم مومن انقلابی، نقشه شوم دشمنان خارجی و داخلی که با رهبری سران فتنه و جریان لیبرال بود، نقش بر آب شد که اگر نبود رهنمودهای این حکیم فرزانه؛ در حال حاضر سرنوشت ایران عزیزمان مانند اوکراین و امثال آن بود.

* گروهی که دیگر غرب زده نیستند!

در حال حاضر اگر چه بدعهدی و بی  تعهدی غرب و در رأسشان آمریکا بیش از پیش نمایان شده، اما در گوشه و کنار هستند عده‌ای قلیل که سنگ تمایل به غرب را به سینه می زنند که با کمی دقت متوجه می‌شویم که این جماعت، غربگرا نیستند بلکه از خود غربی ها هستند و در تمام موارد فرهنگی، اقتصادی، اعتقادی و... با آنها منافع مشترک دارند.

این افراد تمام منافعشان در گرو منافع دوستان غربیشان است و بی دلیل نیست که دائما از هر روش شیطانی برای گسترش تفکر صلح با دشمن استفاده می کنند که فقط خود غربی ها می توانند در ایران سنگ صلح با غرب را به سینه بزنند وگرنه هر انسان سالم عاقلی می‌فهمد که صلح با دشمن خبیث و قسم خورده جانی، ضد عقل و دین بوده و این نگرش شکست خورده است.

* جریانی که در نابودی ایران هیچ اغماضی ندارد، ولی همیشه سرخورده است

ماجرای ایران، مانند دیگر کشورها نیست؛ چراکه این نظام شاه‌کلید نابودی کشورهای آزادی خواه و به زانو در آورنده قدرتهای جهانی می باشد، این ایران اسلامی است که تا کنون نه تنها برنامه‌های شوم استکبار را نقش بر آب کرده، بلکه هر روز آنها را به سمت پرتگاه نابودی بیشتر هل می دهد. از این رو نسبت به نابودی آن هیچ اغماضی نخواهند داشت و هیچ فرصتی را از دست نمی دهند.

با رهبری حکیمانه امام خامنه ای و تجربه های تلخ گذشته و عبرت گرفتن از کشورهایی که با طناب پوسیده آمریکا به چاه رفتند، برای مردم ولایی و بصیر ایران روشن شد که آمریکا و غرب و در یک تعبیر، استکبار، به هیچ کدام از وعده های صد من یک غاز خود عمل نکرده و در آینده هم عمل نخواهد کرد و این نشانه ضعف و شکست هیمنه آنهاست که توانایی عملی کردن وعده های خود را ندارد.